Róża rabatowa różowa sadzonka C2

Róże to rośliny szlachetne, wymagające odpowiedniej uprawy i pielęgnacji.

Róże rabatowe najlepiej obsadzać na stanowiskach słonecznych i częściowo osłoniętych (stanowisko wietrzne zwiększa ryzyko występowania chorób grzybiczych i połamania pędów obciążonych kwiatami).

Tylko nieliczne odmiany lubią półcień. Potrzebują żyznej, wilgotnej, dobrze przewietrzonej gleby.

Najlepsza jest ziemia gliniasto-piaszczysta o pH 6-7. Podczas sadzenia należy dodać kompost lub dobrze rozłożony obornik. Ciężką glebę możemy rozluźnić piaskiem lub żwirem. Unikajmy sadzenia w miejscach, gdzie rosły już róże, gdyż w takim podłożu bytują zarodniki grzybów i szkodniki.

Bardzo ważne dla prawidłowego wzrostu i bujnego kwitnienia jest odpowiednie 'odżywianie' rośliny, specjalnie dobranymi nawozami (mineralne wieloskładnikowe).

Róże należy przycinać – zabieg ten powoduje, że roślina jest odpowiednio uformowana i gwarantuje obfite kwitnienie. Róże rabatowe przycinamy na wysokości 30-60 cm, zostawiając po 4-5 oczek i 5-10 pędów. Dzikie pędy należy usuwać.

Wszystkie krzewy na zimę powinny być wysoko kopczykowane. Odmiany wrażliwe warto nakrywać dodatkowo stroiszem, suchymi liśćmi, ewentualnie agrowłókniną.

Róże rabatowe doskonale nadają się do obsadzenia na klomby czy szpalery wzdłuż ścieżek rabatowych. Są doskonałą propozycją dla tych, którzy muszą zadowolić się mini ogródkiem lub balkonem.

Można je komponować na różne sposoby: jako jednolite rabaty jednoodmianowe lub kilkuodmianowe o odpowiednio dobranych barwach i kształtach kwiatów oraz sile wzrostu. Nadają się do tworzenia bukietów oraz jako ozdoba mieszkania w wazonie.

Owoce i płatki róży ze względu na swój aromat i oryginalny smak mają szerokie zastosowanie w kosmetyce oraz jako dodatek kulinarny w kuchni.

Róże posiadają także właściwości lecznicze. Ciekawostką jest, że posiadają ponad 100 razy więcej witamin C niż jabłka. Dodatkowo wykorzystuje się je w celu wzmocnienia organizmu, w przeziębieniach, zaburzeniach trawienia i chorobach wątroby.