Hyzop lekarski (Hyssopus officinalis)

Roślina pochodzi z krajów śródziemnomorskich, znany był już w starożytności. Ziele zawiera olejek eteryczny w skład którego wchodzi wiele związków m.in. beta- pinen, alfa- pinen, alfa- terpinen, pinokamfen, metylomirtenol. Poza nimi hyzop lekarski zawiera także garbniki, kwasy organiczne oraz sole mineralne. Jest rośliną wieloletnią (podkrzew) wyrastającą do wysokości 50 cm. Kwitnie od czerwca do października.

Hyzop lekarski uprawa:

Najczęściej uprawia się hyzop z nasion, a starsze rośliny można również dzielić. Nasiona sieje się wprost do gruntu w kwietniu w rzędy co 40 cm, w ilości 4-6 g na 10 m2. Nasiona przykrywa się centymetrową warstwą gleby. Hyzop wymaga słońca i gleby bogatej w wapń. Rozwój siewek jest początkowo powolny i w pierwszym roku roślina wytwarza jedynie pędy zielne. Kwitnienie zaczyna w drugim roku wegetacji i powtarza co roku.

Zbioru własnych nasion dokonuje się na przełomie sierpnia i września.

Hyzop lekarski zastosowanie:

Ziele hyzopu, ścięte w czasie kwitnienia i wysuszone, stosowane jest jako lek przy chorobach dróg oddechowych, środek poprawiający trawienie, moczopędny i zmniejszający pocenie. Zażywa się go w postaci naparu sporządzonego z l łyżki ziela i 2 szklanek wrzątku. Napar pije się 2-3 razy dziennie po 1/2 szklanki. Ostry gorzkawo-cierpki smak i silnie kamforowy zapach sprawiają, że suszone listki hyzopu są świetną przyprawą do tak zwanych mdłych potraw, jak zupa ziemniaczana i fasolowa, twaróg, pasztet, pieczeń cielęca. Ziele i olejek hyzopu są również stosowane jako zaprawa do likierów i wina (do wermutu).