Dlaczego warto uprawiać orzech włoski?
Orzechy włoskie to prawdziwi arystokraci wśród drzew owocowych - dostojne i eleganckie, ale wcale nie wybredne. Nie stawiają wielkich wymagań, jakby wiedziały, że ich obecność w ogrodzie to już wystarczający zaszczyt. Wystarczy im kawałek przestrzeni, a odwdzięczą się nie tylko pięknymi owocami, ale i majestatycznym wyglądem.
Czym charakteryzuje się orzech włoski?
Orzech włoski to prawdziwy olbrzym świata roślin, który może wyrosnąć nawet na 20 metrów - to jakby postawić na sobie cztery żyrafy! W ogrodach jest nieco skromniejszy i zazwyczaj poprzestaje na połowie tego wzrostu. Jego kora jest gładka i popielato-szara, jakby przyprószona księżycowym pyłem. Liście są duże i pierzaste, z listkiem szczytowym grającym rolę lidera zespołu. Owoce przypominają małe zielone piłeczki, które jesienią pękają, ujawniając swój prawdziwy skarb - brązową skorupkę.
Wewnątrz kryje się prawdziwy rarytas - dwa tłuste liścienie, które tak chętnie chrupią ludzie na całym świecie. Ten kosmopolityczny podróżnik rozprzestrzenił się od Turcji przez Indie aż po Japonię, a w Europie czuje się jak u siebie w domu - nawet w Polsce można spotkać jego dzikich kuzynów.
Jakie wartości odżywcze mają orzechy włoskie?
Te małe superfood-bohaterowie są prawdziwą skarbnicą zdrowia. Można je jeść prosto z drzewa lub w towarzystwie innych bakalii - są tak wszechstronne jak szwajcarski scyzoryk! Kryją w sobie cenne nienasycone kwasy tłuszczowe i białko, które organizm przyjmuje z otwartymi ramionami. Do tego są naładowane witaminami A, B, K i E jak dobrze zaopatrzona apteka.
Najbardziej zaskakujące jest to, że niedojrzałe orzechy to prawdziwi mistrzowie w zawartości witaminy C - mają jej 50 razy więcej niż cytryna! Regularne chrupanie tych małych cudów natury to jak abonament na lepszą pracę mózgu i wsparcie dla osób zmagających się z bezsennością, miażdżycą, cukrzycą czy chorobami serca.
W jaki sposób uprawiać orzech włoski?
Jakiej gleby i stanowiska wymaga orzech włoski?
Orzech włoski to prawdziwy minimalistka wśród drzew - nie marudzi ani na glebę, ani na stanowisko. Najlepiej czuje się w glebach głębokich, żyznych i świeżych, jakby miał zamieszkać w pięciogwiazdkowym hotelu dla drzew. Wapienne podłoże to jego ulubiony apartament, szczególnie gdy pH waha się między 6,5-7,5. Natomiast podmokłe i ciężkie gleby to dla niego jak niewygodna kanapa - zdecydowanie nie jego klimaty.
Kiedy sadzimy orzechy włoskie?
Przed posadzeniem gleba wymaga porządnego przekopania - to jak przygotowanie wygodnego łóżka dla nowego lokatora. Mamy dwa idealne momenty na wprowadziny: jesień lub wczesną wiosnę, gdy drzewo jest w trybie hibernacji. Warto otoczyć sadzonkę kopczykiem ziemi, jak kołderką chroniącą miejsce szczepienia. Przy wiosennym sadzeniu pamiętajmy o regularnym podlewaniu - młode drzewko jest jak niemowlak, potrzebuje stałej opieki.
Jak często podlewać i nawozić orzech włoski?
Wilgotność gleby to dla orzecha sprawa życia i śmierci - jest jak Złotowłosa, nie lubi gdy jest za mokro ani za sucho. W kwestii nawożenia jest całkiem skromny - zadowolą go dwie porcje nawozu w sezonie: pierwsza gdy wypuści liście, druga na początku lata.
W jaki sposób rozmnażać orzech włoski?
Rozmnażanie orzecha to bułka z masłem - wystarczy umieścić orzechy w glebie, a wiosną same się obudzą. Jest tylko jeden haczyk - trzeba uzbroić się w cierpliwość, bo pierwsze owoce pojawią się dopiero po 10 latach (to jak czekanie na premierę ulubionego serialu, ale dłużej). Ogrodnicy-profesjonaliści wolą iść na skróty i stosują szczepienie, dzięki czemu owoce pojawiają się szybciej.
Jak stworzyć piękną kompozycję?
Orzech włoski to prawdziwy solista w ogrodowej orkiestrze - najlepiej prezentuje się solo. Jego rozłożysta korona tworzy naturalny parasol dla roślin lubiących cień. Ale uwaga - jest jak gwiazda rocka z trudnym charakterem: wydziela substancję juglon, która skutecznie zniechęca inne rośliny do wspólnych występów.
Jakie problemy występują w uprawie?
Choroba - Objawy - Zwalczanie
Antraknoza orzecha włoskiego: Żółte plamy na liściach, jakby ktoś rozlał tam cytrynową herbatę. Unikanie nadmiernego zagęszczenia i regularne cięcie (drzewo też potrzebuje swojej wizyty u fryzjera!), zwalczanie chemiczne: Miedzian 50WP.
Bakteryjna zgorzel orzecha włoskiego: Brunatno czarne plamy na liściach, wyglądające jak mini mapki skarbów. Wycinanie porażonych pędów, Miedzian 50WP.
Mączniak prawdziwy orzecha włoskiego: Biały nalot na liściach, jakby drzewo próbowało udawać śnieżną królową. Unikanie zagęszczenia drzew, Miedzian 50WP.
Choroba szczepionych orzechów włoskich: Zaciemnienie tkanek w miejscu szczepienia, niczym nieudany tatuaż. Zakup roślin ze sprawdzonego źródła, Miedzian 50WP.
Czy ktoś zamawiał nieproszonych gości na orzechowym przyjęciu?
Szkodnik - Objawy - Zwalczanie
Szpeciel pilśniowiec orzechowy: Artysta malarz, który zostawia jasne plamy na liściach jak abstrakcyjne dzieło sztuki. Karate Zeon 050 CS.
Mszyce zdobniczki orzechowe: Małe imprezowicze, które urządzają sobie nielegalną kolonię na liściach. Agrocover Koncentrat, Mospilan 20 SP.
Przędziorki: Mistrzowie kamuflażu, zostawiający żółto-brązowe wizytówki na liściach. Agrocover Koncentrat, Karate Zeon 050 CS.
