Pielęgnacja iglaków
Dzięki iglakom możecie mieć w ogrodzie oryginalne zielone kompozycje przez cały rok, co jest znacznie lepsze niż posiadanie zielonego koca na podłodze. Wystarczy zadbać o nie we właściwy sposób, a ich pielęgnacja jest prostsza niż przypinanie agrafki do kołnierza. Jeśli rośliny są zdrowe i właściwie posadzone, wystarczy je podlewać, nawozić i przycinać – to jak gotowanie makaronu, tylko bez ryzyka, że się przypali. Dzięki tym zabiegom będą gęste i pięknie się zabarwią. Lista elementów wpływających na rozwój iglaków jest znacznie dłuższa, obejmując właściwy dobór sadzonki, zadbanie o warunki glebowe, odpowiednie nasłonecznienie, likwidację szkodników i inne. Chociaż nie wymaga to zbyt wielu umiejętności, nie zaszkodzi mieć je w zanadrzu—w końcu nie chcemy, żeby nasze iglaki wyglądały jakby przeszły przez drzewo piły!
Zakup sadzonki
Zakup sadzonki wymaga szczególnej uwagi, ponieważ jej kondycja jest niczym zawartość lodówki w majowy weekend — decydująca dla sukcesu uprawy. Należy ocenić, czy wygląda zdrowo, czy nie ma na sobie szkodników, a igły są sprężyste i pozbawione wypustek – co czyni je bardziej eleganckimi niż nasze ukochane dżinsy z lat 90! Roślinę zawsze należy kupować z bryłą ziemi w donicy lub specjalnym pojemniku, bo iglaki są jak cudowna wróżka – lubią być dobrze podtrzymywane. Korzystniej jest wybrać mniejszą sadzonkę, ponieważ łatwiej się przyjmuje i szybciej ukorzenia. W przypadku większych okazów pielęgnacja iglaków to prawdziwe wyzwanie, przypominające zabawę w morderczy duet z kosiarką!
Gleba dla iglaków
Generalnie iglaki wolą gleby lekko kwaśne lub kwaśne, ale niektóre z nich są tolerancyjne niczym studenci w ostatnich dniach semestru i mogą rosnąć nawet w glebie piaszczystej. Podłoże powinno być średnio wilgotne; zbyt mokra lub zbyt sucha gleba jest jak niezaproszony gość na imprezie: może wprowadzić zamęt. Pielęgnacja iglaków już rosnących wymaga podsypywania warstwy wierzchniej podłożem torfowym lub ziemią ogrodniczą do iglaków. Taki zabieg wykonywany raz w sezonie działa na iglaki jak dobry kosmetyk na twarz – zyskują dodatkową warstwę składników pokarmowych. W przypadku roślin sadzonych w glebie ubogiej, częstsze nawożenie iglaków to konieczność — jak częsta wizyta u fryzjera, którą może niektórzy traktują z przymrużeniem oka.
Nasłonecznienie
Dla iglaków lepsze są miejsca nasłonecznione, a odmiany barwne, np. żółte, niebieskawe czy srebrzyste, szczególnie lubią słońce, niczym zdjęcia na Instagramie. Dzięki niemu pięknie się wybarwiają. Jałowce, modrzewie, jodły i świerki też nie pogardzą słońcem, choć niektóre rośliny preferują cień, jak cisy o zielonych igłach, które żyją w pełni szczęścia i w cieniu. Z kolei odmiany importowane, jak cyprys owiec czy kryptomeria, źle znoszą polskie zimy. Lepiej uprawiać je w dużych pojemnikach i na zimę przenieść do chłodnego pomieszczenia – tak, jak my wszyscy marzymy o snowboardzie na łące w Lipnie.
Sadzenie iglaków
Iglaki można sadzić przez cały sezon, ale wiosna i wczesna jesień to ich ulubiony czas – jak dla wszystkich przyjemnych ludzi, którzy cenią sobie komfort. Rośliny najlepiej sadzić od razu po zakupie; iglaki nie lubią przesadzania, bo to jak każda zmiana w pracy, której nie przemyśleliśmy. Konieczne jest również zwrócenie uwagi na docelowy rozmiar rośliny, ponieważ różne gatunki różnią się wzrostem. Sadzenie najlepiej wykonywać w bezwietrzny, chłodny dzień, by nie ryzykować poparzenia słonecznego dla świeżo posadzonych roślin. Chwasty należy usunąć i wykopać dołek dwa razy większy od donicy, w której rośnie roślina. Wnętrze dołu warto napełnić ziemią do iglaków z nawozem, co można porównać do serwowania najlepszej potrawy w eleganckim naczyniu. Sadzenie powinno odbywać się na tej samej głębokości, na jakiej iglaki rosły w pojemniku – jak zaprowadzenie dziecka do przedszkola z zachowaniem ostrożności. Młode sadzonki trzeba obficie podlać wodą i nie sadzić ich zbyt gęsto, bo szybko rosnące krzewy, takie jak jałowiec wirginijski czy sosna górska, uwielbiają mieć przestrzeń jak na festiwalu muzycznym.
Podlewanie iglaków
Pielęgnacja iglaków obejmuje także ich nawadnianie. Rośliny iglaste najlepiej podlewać wczesnym rankiem lub wieczorem, aby uniknąć strat wody – to jak kiedy oszczędzamy prąd, wyłączając sprzęty po użyciu. Iglaki lubią, gdy gleba jest nasączona na ok. 30 cm w głąb. Przed pierwszymi przymrozkami warto dobrze nawodnić rośliny; w zimie, jeśli nie ma mrozów, można je delikatnie podlewać. Młode iglaki potrzebują wody trzy razy w tygodniu przez pierwsze dwa tygodnie, co jest mniej więcej jak rytuał spędzania czasu z najbliższymi na azjatyckiej restauracji. W przeciętnych warunkach można nawadniać iglaki co 10 dni, jednak w przypadku dużych drzew i roślin w pojemnikach nie wolno zaprzestać regularnego nawadniania, mimo opadów deszczu. Należy zacząć podlewanie, gdy w glebie jest jeszcze dostatecznie dużo wody, bo widoczne oznaki przesuszenia u roślin iglastych to nie jest to, co chcielibyśmy zobaczyć w naszym ogrodzie – objawiają się brązowieniem wewnętrznych części roślin.
Nawożenie iglaków
Składniki odżywcze podłoża szybko się wyczerpują, dlatego nawożenie iglaków jest koniecznością, niczym samodzielne mycie zębów przed położeniem się spać. Do zasilania najlepiej stosować nawozy przeznaczone wyłącznie do roślin iglastych. Na pierwsze wiosenne zasilanie, końcem marca, można zastosować długodziałający obornik granulowany, który zawiera azot, a jego składniki będą się uwalniać nawet przez trzy lata – jak obietnice polityków na zakończenie wyborów. Podczas sezonu wegetacyjnego stosuje się zarówno nawozy granulowane, jak i płynne, a ich przygotowanie powinno zawsze być zgodne z instrukcją producenta, bo inaczej może to być jak gotowanie według przepisu, który zapomnieliśmy, gdzie odłożyliśmy. Jesienią stosuje się przedzimowe nawożenie iglaków, wybierajcie nawozy z wysoką zawartością fosforu i potasu, gdyż te składniki pomagają zwiększyć zimotrwałość roślin – to jak nakładanie puchowej kurtki przed wyjściem na mroźną pogodę. Raz w sezonie warto dodatkowo stosować organiczne nawozy do iglaków, które wprowadzają nie tylko pierwiastki, ale także cenne mikroorganizmy glebowe oraz próchnicę – prawdziwy superfood w świecie roślin!
Żywopłot z iglaków
Odpowiednia pielęgnacja iglaków i ich przycinanie pozwala na tworzenie pięknych zielonych dekoracji – jak wyjście na czerwony dywan tylko po to, żeby zobaczyć, jak wygląda rabata ogrodowa. Krzewy iglaste doskonale nadają się na żywopłoty, tworząc zieloną, cienistą zasłonę, osłaniając od wiatru, kurzu i ciekawskich spojrzeń sąsiadów, którzy zbyt często myślą, że ich ogród wygrywa nagrodę Najpiękniejszy w okolicy. Do tego celu szczególnie nadają się żywotniki zachodnie Brabant, cisy, cyprysiki i jałowce.
Strzyżenie iglaków
Iglaki można przycinać i kształtować według swoich upodobań, co jest dużo bardziej kreatywne niż moja zdolność do rysowania! Najlepiej zacząć wiosną, przed wypuszczeniem młodych przyrostów, a zakończyć cięcie pod koniec lipca – tak, aby cięte grubsze gałęzie zdążyły zdrewnieć przed zimą, niczym kwiaty, które muszą przetrwać dużą burzę. Wiosną usuwa się gałęzie uszkodzone przez choroby iglaków i sezon zimowy, co jest jak oczyszczanie swojej szafy – czasami po prostu trzeba się pozbyć niepotrzebnych rzeczy.
Szkodniki i choroby iglaków
Nieproszeni goście, jak chrząszcze, larwy motyli, przędziorki czy mszyce, potrafią osłabić, a nawet całkowicie zniszczyć roślinę, tak jak niespodziewana awaria samochodu potrafi zrujnować weekend. W przypadku pojawienia się szkodników, należy je natychmiast zwalczać. Rdza i pleśń to choroby, które zagrażają iglakom, dlatego poleganie na specjalnych preparatach dostępnych w sklepach ogrodniczych jest rozsądne – to jak korzystanie z lekarstw aby nie cierpieć z powodu przeziębienia. Rośliny iglaste mogą również cierpieć na niedobory magnezu, co powoduje ich obumieranie. W takiej sytuacji wystarczy zapewnienie doglebowego lub dolistnego nawożenia – prościej się nie da!
Szczepionki ochronne iglaków
Aby wspomóc rośliny, można wykorzystać specjalne szczepionki mikoryzowe, które pomagają im w dobrych relacjach z ich otoczeniem. Wpływają na lepsze zaopatrzenie w wodę, wyższą dostępność składników pokarmowych i zwielokrotnienie powierzchni chłonnej systemu korzeniowego — wszystko to sprawia, że iglaki czują się lepiej niż dzieci w parku rozrywki!
Wapnowanie iglaków
Wapnowanie to zabieg, który powinno się stosować co 4 lata, aby dostarczyć glebie wapń i magnez, poprawiając jej właściwości fizyczne, chemiczne i biologiczne – czyli może nie będą walcować po całej ziemi, ale przynajmniej nie będą miały wyrzutów sumienia za każdą roślinę, która nie przetrwała.
