Morwa Czarna (Morus nigra) Sadzonka
Morwy są u nas drzewami parkowymi i alejowymi, ze wzlgędu na wartość dekoracyjną. Dość późno rozwijają się wiosną ich liście, a potem jesienią żółkną i opadają. W dawnej Grecji fakt ten powodował, że morwy czczono jako drzewa Pana i symbol rozumu, czego dowodem było rozwijanie się liści dopiero po wiosennych przymrozkach, jakby w obawie przed zniszczeniem.
Morwa czarna (Morus nigra) jest niższa od białej (osiąga wysokość 10 m). Ma charakterystyczny, krótki pień i okrągławą koronę. Jej owoce są purpurowe, ciemnofioletowe lub czarne (stąd pochodzi nazwa gatunku). Ojczyzną morwy czarnej jest Azja, w formie zdziczałej spotyka się ją często w Hiszpanii i we Włoszech. Z historycznych zapisków wiadomo, że Karol Wielki nakazał wprowadzenie jej do uprawy na północ od Alp.
Morwa czarna uprawa:
GLEBA - piaszczysta, lekka. Poziom wód gruntowych nie powinien być zbyt wysoki. Żyzna gleba sprawia, że młode gałązki rozwijają się do późnej jesieni i nie mają wystarczająco dużo czasu na zdrewnienie przed zimą. Takie delikatne pędy łatwo przemarzają w czasie mrozów.
NASŁONECZNIENIE - stanowiska słoneczne.
MROZOODPORNOŚĆ - stosunkowo dobra, ale młode drzewka podczas zimy należy zabezpieczyć przed mrozem.
Morwa czarna zastosowanie:
Owoce morwy czarnej są smaczne o słodkim lekko kwaśnym smaku nadają się również na przetwory.
Owoce używane do ciast, tart, win i likierów. Wyciągi z morwy są stosowane w ziołolecznictwie już od dawna, korzenie wykorzystywano w chińskiej medycynie ludowej do leczenia cukrzycy, gorączki i kaszlu. Liście morwy, zwłaszcza białej odmiany, stanowią jedyny pokarm jedwabników, z których kokonów uzyskuje się jedwab. Liście przydają się także do parzenia herbat, wspomagających odchudzanie oraz regulujących właściwy poziom cholesterolu i cukru we krwi.
-
Wysokość sadzonki:
-
Pojemność doniczki:
-
Grupa roślin / Forma:
-
Siła wzrostu:
-
Docelowa wysokość:
-
Ph podłoża:
-
Rodzaj gleby:
-
Pora kwitnienia:
-
Pora owocowania:
-
Owoce:
-
Mrozoodporność: