Cebula dymka- pierwsze wiosenne warzywo!
Cebula dotarła do naszego kraju w XIV wieku. To wyraziste warzywo jest niezastąpionym dodatkiem do wielu dań. A świeży, zielony szczypior cebuli dymki na kanapkach to znak, że nadeszła wiosna.
Cebula dymka to nic innego jak małe cebulki które na wiosnę sadzimy w ogródku. Uprawa dymki jest dużo łatwiejsza niż uprawa cebuli z siewu nasion do gruntu lub z rozsady. Ponieważ młode siewki cebuli z siewu często zapadają na choroby i trudno je wyhodować w niesprzyjających warunkach klimatycznych warto uprawiać cebulę z dymki. Ponadto cebula dymka szybciej dorasta oraz lepiej się przechowuje po zbiorze.
Jak uprawiać cebulę dymkę?
Cebulę dymkę sadzimy od końca marca do kwietnia co 30-40 cm między rzędami a 5-8 cm w rzędzie. Można też posadzić cebulę gęściej i podczas zbierania szczypioru przerwać ją. Cebulę dymkę sadzimy na takiej głębokości, aby jej wierzchołki znajdowały się na poziomie gruntu. Dymka lubi miejsca słoneczne i przepuszczalna glebą. Rok wcześniej dobrze jest zastosować kompost lub nawet obornik. Jeśli chcesz ustrzec się chorób atakujących cebule zasadź ją po ogórkach lub fasoli. Nie sadź jej na miejscu w którym wcześniej rosła marchew, ziemniaki i buraki. W okresie wzrostu cebuli z dymki konieczne są takie zabiegi uprawowe jak delikatne spulchnianie gleby motyczką w międzyrzędziach i usuwanie chwastów, podlewanie. Jeśli chodzi o nawożenie wcześniejsze zastosowanie kompostu wystarczy na początek wegetacji. W późniejszym terminie można zastosować nawożenie pogłówne w postaci biohumusu lub wieloskładnikowych nawozów mineralnych do warzyw. Nawóz powinien zawierać fosfor, który w uprawie cebuli ma wpływ na szybkość wzrostu, natomiast niedobór tego składnika opóźnia dojrzewanie oraz potas który wpływa na prawidłowe przechowywanie cebuli po zbiorze.
Jakie właściwości prozdrowotne ma cebula?
Cebula dymka prawdopodobnie pochodzi z Azji Środkowej i północno-zachodnich Indii. Starożytni Egipcjanie również znali tę roślinę i potrafili wydawać na nią ogromne sumy, o czym świadczą odkryte hieroglify. Kawałków cebuli używano np. w procesie mumifikacji. Nazwa "Dymka" wynika z faktu, że kiedyś te drobne cebulki "zadymiano", ponieważ wierzono, że zabieg ten będzie zapobiegała wzrostowi kwiatostanów. Okazało się to mylną teorią jednak nazwa cebulki pozostała i funkcjonuje do dziś. Cebula jest niskokalorycznym warzywem bo w 100 g jest tylko 30 kcal. Cebulka zawiera wiele flawonoidów, fruktanów, pektyn, tłuszczy, białek, węglowodanów, błonnika, cukrów oraz witamin - witamina A, witaminy z grupy B (witamina B1, B2, B3, B6 i B9 ), witamina C, E i K. Ma w sobie również minerały takie, jak cynk, fosfor, fluor, krzem, magnez, mangan, miedź, potas, selen, siarka, sód, wapń i żelazo. Od stuleci wykorzystuje się ją w medycynie naturalnej ze względu na wysoką zawartość kwasu askorbinowego oraz zdolność niszczenia bakterii. Naukowcy z Włoch i Szwajcarii udowodnili, że osoby, w których diecie króluje cebula (również dymka) są mniej podatne na nowotwory niż ci, którzy nie lubią cebuli. Dodawanie do potraw minimum siedmiu porcji tygodniowo bogatej w błonnik dymki zmniejsza ryzyko rozwoju raka jelita grubego, jamy ustnej, nerek i jajników. Zawarty w cebulce kwas foliowy zapobiega gromadzeniu się w organizmie homocysteiny, która zakłóca wytwarzanie hormonów szczęścia – serotoniny, dopaminy i noradrenaliny, regulującej nie tylko nastrój lecz także sen i apetyt. Spożywanie cebuli zmniejsza podatność na depresję i zaburzenia snu.
