Produkt dostępny!
Rodzaj: Nasiona roślin ozdobnych
SKU: 3599
Orientacyjny czas wysyłki: 24 godzin
Koszt wysyłki od: 8.99 PLN
Producent:
W.Legutko
Akant miękki (Acanthus mollis) 2,5g nasiona
Choć tak rozpowszechniony w śródziemnomorskiej części Europy, akant trudno spotkać w polskich ogrodach. Pomimo to jego wizerunek znamy dość dobrze - pojawia się niemal w każdym pałacu czy kościele jako motyw dekoracyjny.
Akant jest piękną, okazałą byliną rzadko uprawianą w Polsce. Najczęściej można go spotkać w naszych ogrodach botanicznych. Znanych jest ogółem około 50 gatunków akantów, rosnących w stanie naturalnym w okolicach Morza Śródziemnego oraz w Afryce i Azji. Ich łacińska nazwa Acanthus wywodzi się od greckiego akanthos - kolec. Mogą dorastać do 50-100 cm wysokości. Ich ozdobą są liście - duże, lśniące, ciemnozielone, głęboko wcinane lub ząbkowane, niekiedy kłujące - które stały się motywem wykorzystywanym w starożytnej ornamentyce. Liście akantu stanowiły motyw dekoracyjny kolumn w porządku korynckim, były też elementem obecnym w sztuce późniejszych epok. Akanty kwitną w lipcu i w sierpniu, a ich kwiaty - białe, różowe lub fioletowe - osadzone są w kątach kolczastych przykwiatków, które zwykle mają inną barwę niż kwiaty. Kwiatostanem akantu jest długi kłos wyrastający wysoko ponad rozetę liści.Akant uprawa:
Dobrze rosną na stanowiskach słonecznych i zacisznych. Lubią gleby zawierające wapń, żyzne, ale przepuszczalne. Nadmiar wody w podłożu jest groźny dla akantów zwłaszcza zimą i wiosną. Są wrażliwe na niskie temperatury, dlatego na zimę trzeba je przysypać liśćmi.
Ciekawostka:
Dlaczego akant, mało znana w Polsce bylina, stał się bezwzględnie najczęściej przedstawianym okazem świata roślin w sztukach plastycznych? W krajach basenu Morza Śródziemnego roślina ta jest bardzo pospolita, spotkać ją można nawet w formie zdziczałej.Wyjątkowość akantu wynika z niezwykłej urody tej rośliny. Różowe kwiaty w kłosowatych kwiatostanach i głęboko wcinane, często kolczaste liście z wyrazistym żyłkowaniem ujmowały artystów swoją formą. Witruwiusz podaje, że już w IV w. p.n.e. motyw akantowego liścia wykorzystywał rzeźbiarz Kallimachos. Odtąd ornament ten zdominował sztukę grecką i rzymską. Liście akantu odkrywamy na kapitelach kolumn w porządku korynckim, masowo pojawiają się one w detalach budowli (fryzach, portalach, zwieńczeniach, konsolach) oraz wszelkiej innej, również drobnej twórczości artystycznej (plakietki, medale). Wzory te były tak powszechne, że przetrwały nawet wielki koniec cywilizacji rzymskiej w IV w. n.e.
Średniowieczni artyści dalej przetwarzali motyw liścia akantu - dążyli do przydania prestiżu swoim dziełom, odwołując się do kultury antycznej. Stosowano go obok innych motywów roślinnych - dzikiego wina, bluszczu lub wizerunków drzew jako ozdobnik w kodeksach i dokumentach.
W okresie renesansu i baroku, kiedy szukano inspiracji w kulturze starożytnej, akant ponownie zaczyna dominować w sztuce, jednak jego wyraz plastyczny ulega ciągłym przemianom. Początkowo ukazywano go realistycznie, jako tło lub fragment większych kompozycji dekoracyjnych. Akant jako samodzielny ornament pojawia się około 1680 r. - przedstawia się go wtedy z wielkimi, bujnymi i mięsistymi liśćmi; około 1700 r. występuje w stanie wysuszonym (liście są wtedy ostre i bardzo wyraziste). W ostatniej fazie, odpowiadającej okresowi rokoka (około 1725 r.) stylizowaną roślinę łatwo pomylić z płomieniami..
