Kiwano (Cucumis metuliferus)

Należy do rodziny dyniowatych. Pochodzi z tropikalnych rejonów kontynentu afrykańskiego, a u nas jest mało znaną rośliną egzotyczną, choć uprawa kiwano w Polsce jest możliwa. Oto podstawowe zasady uprawy kiwano - od wysiewu nasion po zbiór owoców i kilka pomysłów na ich wykorzystanie w kuchni. Kiwano to roślina jednoroczna z rodziny dyniowatych, o długich pokładających się pnących pędach. Tworzy owalne owoce długości 10-15 cm o wadze 200-300 gram. Skórka owocu ma barwę początkowo zieloną, a następnie jaskrawo pomarańczowożółtą z jasnymi plamami. Wnętrze owocu wypełnia zielonożółty soczysty miąższ o orzeźwiającym smaku, który wraz z znajdującymi się w nim nasionami spożywa się na surowo.

Kiwano uprawa:

Jak przystalo na rosline pochodzaca z tropików jest gatunkiem cieplolubnym. W Polsce moze byc uprawiane pod folia lub w szklarniach z nasion otrzymanych z dojrzalych owoców. W optymalnych warunkach rosnie bardzo szybko - nawet 20 cm na dzien. Z jednej rosliny mozna otrzymac kilka-kilkanascie owoców

 Nasiona wysiewać w drugiej połowie kwietnia lub na początku maja, po 2-3 nasiona do doniczek o średnicy 7-8 cm. W temp. ok. 20 st C wschody trwają do 2 tygodni.

Kiwano zastosowanie:

Sztuka kulinarna : Miąższ o orzeźwiającym smaku, wraz ze znajdującymi się w środku nasionami spożywa się na surowo. Jego smak jest zbliżony do kiwimelona i , a zapach do banana. Kiwano można dodawać do sałatek owocowych, deserów, ryb i owoców morza. Doskonale nadaje się do przyrządzania sałatek owocowych, deserów, a ponadto jest niskokaloryczny. Owoce bardzo dobrze przechowują się w mieszkaniu (do 6 miesięcy), stanowiąc oryginalny element zdobniczy i zachowując przez cały czas przydatność do spożycia.

Ciekawostki:

Nazwę kiwano nadano mu w Nowej Zelandii, pochodzi ona od słów kiwi i banan, gdyż przypomina pod względem smaku i aromatu te owoce. W anglojęzycznych krajach nazywany jest też rogatym ogórkiem, lub rogatym afrykańskim melonem.