Lilia Św. Józefa to stara odmiana - uprawiana od wieków, charakteryzuje się pięknymi białymi, dużymi kwiatami - kwitnie bardzo obficie. Kwiaty pięknie pachną, lilia ta jest bardzo prosta w uprawie. Cebule sadzi się płycej niż inne lilia na ok 3/5 cm głębokości. Lubi glebę o odczynie obojętnym do zasadowego. Wcześniej wykorzystywana była głównie jako roślina lecznicza. Okłady z płatków stosowano na różnego rodzaju urazy. Sporządzano także tzw. wodę liliową do pielęgnacji twarzy. Jest to jedna z pierwszych roślin wykorzystywanych jako kwoat cięty, do dekoracji.

Lilia candidum 'Św. Józefa' (lilium candidum) - Uprawa:

Stanowiska dla tych kwiatów winny być słoneczne, należy unikać sadzenia zbyt blisko drzew ze wzgledu na możliwe przesuszenie gleby. Lubią dość wilgotne podłoże, jak i powietrze, więc dobrze się czują przy zbiornikach wodnych. Dobrze jak lilie są zabezpieczone osłonami z krzewów od strony północnej, co zabezpiecza je przed zimnym wiatrem.Mieszańce azjatyckie dobrze znoszą nasz klimat i bez problemów zimują w glebie. Warto je jednak na zimę okryć torfem, korą lub trocinami. Mieszańce orientalne wykazują natomiast dużą wrażliwość na mróz.
Cebule wrażliwe na mróz, w październiku wykopujemy, przechowując przez zimę przysypane torfem w temp. 2-3ºC, Na wiosnę ponownie wysadzamy. Sadzimy na głębokość równą trzykrotnej wysokości cebul, czyli około 10-15 cm. Lilie powinny być regularnie nawożone i podlewane (podlewamy regularnie, jednak tak aby ziemia była jedynie lekko wilgotna), nie lubią nadmiaru wody. Jest to szczególnie ważne latem, kiedy rośliny te kwitną. Korzystne jest także ściółkowanie gleby np torfem ogrodniczym.
Cebule lilii sadzi się we wrześniu i na początku października. Lilie można sadzić na wiosnę i chociaż nieco później kwitną to nie ma obawy o przemarzanie cebul zimą.

Odmiana  Św. Józefa